(( سوره نور، آیات 30و 31 «قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضوا مِنْ أَبْصرِهِمْ وَ یحْفَظوا فُرُوجَهُمْ ذَلِک أَزْکی لهَُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرُ بِمَا یَصنَعُونَ(30) وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَتِ یَغْضضنَ مِنْ أَبْصرِهِنَّ وَ یحْفَظنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظهَرَ مِنْهَا وَ لْیَضرِبْنَ بخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبهِنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ ءَابَائهِنَّ أَوْ ءَابَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَنِهِنَّ أَوْ بَنی إِخْوَنِهِنَّ أَوْ بَنی أَخَوَتِهِنَّ أَوْ نِسائهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَت أَیْمَنُهُنَّ أَوِ التَّبِعِینَ غَیرِ أُولی الارْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظهَرُوا عَلی عَوْرَتِ النِّساءِ وَ لا یَضرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلی اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ(31)

«به مردان مؤمن بگو دیدگان خویش را از نگاه به زنان اجنبی باز گیرند و فرج‌های خویش را نگهدارند این برای ایشان پاکیزه تر است که خدا از کارهایی که می‌کنید آگاه است (30) و به زنان با ایمان بگو چشم از نگاه به مردان اجنبی فرو بندند و فرجهای خویش را حفظ کنند و زینت خویش را جز آنچه آشکار است آشکار نسازند و باید که روپوش هایشان را به گریبان‌ها کنند و زینت خویش را نمایان نکنند مگر برای شوهرانشان ، یا پدران و یا پدر شوهران یا پسران و یا پسر شوهران و یا برادران و یا خواهرزادگان و یا برادرزادگان و یا زنان و یا آنچه مالک آن شده‌اند یا افراد سفیه که تمایلی به زن ندارند و یا کودکانی که از اسرار زنان خبر ندارند، و مبادا پای خویش را به زمین بکوبند تا آنچه از زینتشان که پنهان است ظاهر شود ای گروه مؤ منان همگی به سوی خدا توبه برید شاید رستگار شوید(31)»

در روایاتى از سوى رسول خدا (صلى الله علیه وآله) محدوده حجاب بیان شده است. به عنوان نمونه در روایتى آمده است که نمایان ساختن تمام بدن براى زوج، رواست و سر و گردن را می‌توان در برابر پسر و برادر آشکار کرد، اما در برابر نا محرم باید از چهار پوشش استفاده کرد: پیراهن (درع)، روسرى (خمار)، پوششى وسیع تر از روسرى که بر روى سینه می‌افتد (جلباب) و چادر (ازار).

اسلام فقط حدود شرعی حجاب زن و مرد را مشخص کرده‌است. بدین معنا که مردان باید عورت خود را بپوشانند و زنان نیز باید بدن خود جز صورت و دو دست را به گونه‌ای بپوشانند که برجستگی‌های آن آشکار نگردد و تحریک آمیز نباشد.

در طول اعصار، برخی صاحبنظران و روحانیون نظرات متفاوتی نیز از خود ارائه نموده‌اند. برای نمونه آیت‌الله محمود طالقانی از مخالفین اجباری نمودن حجاب در ایران پس از انقلاب بود. روزنامه اطلاعات به نقل از وی در شماره20اسفند1357 نوشت:

تا پیش از سال پنجم هجرى، بر زنان مسلمان، واجب نشده بود که حجاب داشته باشند.آنان با همان لباس معمول و مرسوم آن زمان، در جامعه حاضر مى‏شدند،با مردان سخن مى‏گفتند و حتى با آنان بر سر یک سفره مى‏نشستند و از یک ظرف غذا مى‏خوردند;تا این که در سال پنجم هجرى، پس از ازدواج پیامبر(ص) با زینب بنت جحش، خداوند حجاب را بر زنان حضرت قرار داد و به مؤمنان دستور داد، هرگاه از همسران پیامبر(ص) چیزى خواستید، از پشت پرده بخواهید:

«واذا سالتموهن متاعا فاسئلوهن من وراء حجاب».

سپس دلیل این دستور را چنین بیان مى‏فرماید:

«ذلکم اطهر لقلوبکم و قلوبهن».

نکته: پیش از نازل شدن آیه حجاب،در همین سوره شریف، آیات دیگرى نازل شده که در آنها، شان همسران پیامبر(ص) در صورت نگهداشت تقواى الهى، از شان دیگر زنان برتر دانسته شده است و به همسران پیامبر(ص) دستور داده شده که از حجره‏ها،مگر براى کارهاى ضرورى،خارج نشوند و با ناز و کرشمه،با مردان سخن نگویند و بسان دوران جاهلیت نخستین، خود را نیارایند:

))یا نساء النبى لستن کاحد من النساء ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذى فى قلبه مرض وقلن قولا معروفا. وقرن فى بیوتکن ولا تبرجن تبرج الجاهلیة الاولى.((

در جامعه عرب از روبنده استفاده می‌شده‌است و در جامعه ایرانی از چادر و چارقد استفاده می‌شده‌است. استفاده از چادر در میان ایرانیان به دوران پیش از اسلام و به زمان اشکانیان و پس از آن ساسانیان باز می‌گردد.

حجاب، به عنوان نوعی پوشش، که زنان با استفاده از آن سر و گردن خود را می‌پوشانده‌اند، از اساس سنت مسلمانی نیست و عربی هم نیست. سنتی است که نزدِ ایرانیان باستان موجود بوده است (به ویژه نزد ساسانیان).

اگر ما بخواهیم روش های پیدا کنیم تا زنان و دختران ما چادر بر سر کنند تا از رفتار های غیر اخلاقی مردان در امان باشند در گمراهی آشکاری هستیم، به زور چادر کردن بر سر دیگری نه تنها فرد را دین زده می کند بلکه او با این کار هدایت نمی شود، چادر نشانه ی مسلمانی و ایمان و تقوا نیست بلکه باید عفاف داشت، چرا حجاب در سال پنجم هجرت واجب شد چرا از ابتدا این نشد چون که ابتدا می بایست عفاف داشت بعد حجاب اگر از ابتدا حجاب واجب می شد و عفافی در کار نبود این حجاب هیچ فایده نداشت ، حال در جامعه ی امروز ما که دختران عفاف ندارند حجاب را چه سود و اگر این حجاب در کار باشد به عفاف دیگران لطمه خواهد زد راه حل این مشکل این است که از طریق فرهنگ وارد شد و به زنان آموزش عفاف داد و وقتی آن ها عفاف را فرا گرفتند چون به درجه ای بالا از ایمان رسیده اند با عقل خود بهترین حجاب را انتخاب می کنند، اسلام فرموده که زن باید تمامی بدن خود به غیر از صور ت و دست ها تا مچ را بپوشاند ولی باز می بینیم که زن های عرب از روبنده استفاده می کنند این به این دلیل است که آن ها به تقلید از اجداد خود به حجاب می پردازند اگر در این جامعه عرب کسی به سنت ایرانی یعنی با چادر حجاب انجام دهد ممکن است کوته فکری او را نا مسلمان بخواند آیا این چنین است!، یا در جامعه ما اگر کسی مانتو بپوشد تا در آن حد که چسبان و بدن نما نباشد چه اشکالی دارد؟ بسیاری از مردان می گویند اشکالی ندارد ولی اگر پسرشان همسری این چنین گزیر کند مخالفت می کنند حرف را گرد می کنم پرداختن به مساله حجاب مهم و امری واجب است ولی چون در جامعه ما عفاف وجود ندارد پرداختن به این موضوع بی فایده می باشد  پس باید به عفاف توجه کرد زیرا هم مقدم بر حجاب است وهم حجاب را در بر می گیرد. چرا مردم در دوره پهلوی چادر بر سر بودند و الان این طور؟ آیا به راستی علت غربزدگی است؟نه علت دین زده ای است.

                              چشم و دل را پرده می بایست اما از عفاف     

                                                       چادر پوسیده بنیاد مسلمانی نبود 

                                                                       (پروین اعتصامی )  

حجاب برای راحتی وآسودگی بانوان است اگر اسلام برای زن حجاب آورده برای راحتی اوست نه سختی اش.

زن در حجاب همچون غنچه است ،غنچه تا غنچه است در حجاب است وهیچ کس هوس چیدن آن را نمی کند.

زنان تا در حجابند همچون غنچه اند وهیچ کس دست طمع وتصرف به سمت آن ها دراز نمی کند،اما همین که این حجاب راکنار بگذارند مورد طمع دیگران قرار خواهند گرفت

دختران عزیز مگر شما جواهرات قیمتی خود را در پوشش قرار نمی دهید تا از دسترس نا اهلان دور بما ند؟ چه گوهری گران تر وجود خود شماست؟ چرا خود را ارزان در جلوی هر چشمی قرار می دهید؟

مانتو و چادر و ... که بدن زن را می پوشاند در فتوای امام خمینی (ره) سه شرط دارد:(جنسش-رنگش-دوختش)جلب توجه نامحرم را نکند.

دختر عفیف، زن بی حجاب همچون میوه ی شاخه ای است که از دیوار باغ به بیرون آویزان است و هر رهگذر به سوی آن دست دراز می کند.

حجاب بوی خوش گل عفاف است.

النگوی تواضع و گردنبند عفت و پاکدامنی رابه خود بیاویز عزیز خواهی شد ،اگر مثل یوسف زندان را به اسارت تن ترجیح دهی.

کسی که دیده های او عفیف باشد اوصافش نیکو خواهد بود.

زن ها را به ساده پوشی لباس عادت دهید زیرا وقتی  لباس های فراوان داشته باشد اشتیاق به بیرون رفتن از خانه در او فزونی می یابد.

هدیه شوهر به همسرش، عفت را در او می افزاید.

هر دینی منشی دارد و منش اسلام حیاست.

به درستی که زن وارسته ومحجبه و با عفت مانند کلاغ اعصم است که هرگز قدرتو توانی تسلط بر اونیست.

ریشه عفت قناعت است ومیوه آن کم شدن اندوه ها.

                                                                 پیامبر اکرم (ص)

کسیکه عفت داشته باشد گناهانش سبک و منزلش در دادگاه خداوند زیاد خواهد بود.

عفت مقاومت در برابر شهوت هاست.

عفت ریشه و اساس تمام خوبی هاست.

به وسیله عفاف اعمال پاک می شوند.

                                                                 امام علی (ع)

بهترین زنان زنانی هستند که نه مردان آن ها را ببینند نه آن ها مردان را.

                                                             حضرت فاطمه (س)

برای زن مسلمان جایز نیست که روسری و پیراهن بر تن کند که بدنش را نپوشاند.

نام کتاب : حیا زیبایی بی پایان                                                                              

مولف : محمد مهدی حر زاده

تا ریخ انتشار : بهار 83

ناشر : انتشارات شفق

 نام کتاب : آسیب شناسی شخصیت و محبوبیت زن

 مولف : محمود اکبری

 ناشر : انتشارات ظفر چاپ سوم

نام کتاب : بهشت جوانان (آنچه باید یک زن و مرد بدانند)

مولف : اسد آلله محمدی نیا